ท่าหันอยู่กับที่

ท่าหันอยู่กับที่

       ท่าหันอยู่กับที่แบ่งออกเป็น ๕ ท่า คือ ท่าขวาหัน, ท่าซ้ายหัน, ท่ากลับหลังหัน, ท่ากึ่งขวาหัน, และท่ากึ่งซ้ายหัน

ท่าพัก

       ท่าพักแบ่งออกเป็น ๒ ประเภท คือ

                ท่าพักในแถว ประกอบด้วย ท่าพักตามปกติ ท่าพักตามระเบียบ  และท่าพัก   ตามสบาย

                ท่าพักนอกแถว ประกอบด้วย ท่าพักแถวและท่าเลิกแถว

ท่าตรง

ท่าตรง

รูปท่าตรง

       คำบอก “แถว - ตรง” (คำบอกแบ่ง)

       การปฏิบัติ  ท่านี้มีจังหวะเดียว

              ลักษณะของท่าตรงมีดังนี้คือ  จะต้องยืนให้ส้นเท้าทั้งสองชิดและอยู่ในแนวเดียวกันปลายเท้าทั้งสองแบะออกไปทางข้าง ข้างละเท่า ๆ กัน จนปลายเท้าห่างกันประมาณ ๑ คืบ หรือให้ความยาวของเท้าเฉียงเป็นมุมประมาณ ๔๕ องศา เข่าเหยียดตรงและบีบเข้าหากัน แขนทั้งสองอยู่ข้างลำตัวในลักษณะงอข้อศอกไว้ จนเกิดเป็นช่องว่างห่างจากลำตัวประมาณหนึ่งฝ่ามือและพลิก    ข้อศอกไปทางข้างหน้าเล็กน้อยจนไหล่ทั้งสองข้างตึงและเสมอกัน นิ้วมือทั้งห้าเหยียดตรงเรียงชิด   ติดกัน และให้นิ้วกลางแตะไว้ที่ตรงกึ่งกลางขาท่อนบนประมาณแนวตะเข็บกางเกงเปิดฝ่ามือออกไปทางด้านนิ้วก้อยเล็กน้อย ลำคอตั้งตรงไม่ยื่นคาง สายตามองตรงไปทางข้างหน้าในแนวระดับ        วางน้ำหนักตัวให้อยู่บนเท้าทั้งสองข้างเท่า ๆ กันและนิ่ง

              เมื่อได้ยินคำบอก “แถว -” ทหารจะต้องจัดส่วนต่าง ๆ  ของร่างกายให้ยืนอยู่ในลักษณะของท่าตรงตามที่ได้กล่าวแล้ว ยกเว้นเข่าขวาหย่อนเล็กน้อย พร้อมกับสูดลมหายใจเข้าปอดให้เต็มที่ และยกอกให้ผึ่งผาย

              เมื่อได้ยินคำบอก “ตรง”  ให้ทหารกระตุกเข่าขวาเข้ามาอย่างรวดเร็วและแข็งแรงจนตึง ในลักษณะที่ให้บีบเข่าทั้งสองเข้าหากันแล้วนิ่ง

              ท่าตรง  ถือเป็นท่าพื้นฐานของทุกท่าก่อนจะปฏิบัติท่าใดก็ตาม  จะต้องเริ่มต้นจาก  ท่าตรงเสมอ

บทนำ

    

 

        บุคคลพลเรือนซึ่งเข้ารับราชการทหารใหม่ ไม่ว่าจะเข้ามารับราชการในฐานะเข้ารับราชการตามพระราชบัญญัติรับราชการทหาร เข้ารับราชการเป็นนักเรียนนายสิบ เข้ารับราชการเป็นนักเรียนนายทหาร หรือสมัครเข้ารับราชการซึ่งต้องแต่งตั้งยศให้ก็ตาม จำเป็นจะต้องได้รับการฝึกท่าบุคคลเบื้องต้นก่อนเสมอ ทั้งนี้เพื่อประสงค์จะฝึกให้บุคคลพลเรือนเหล่านี้มีลักษณะทหารโดยสมบูรณ์และให้มีความรอบรู้ในลักษณะท่าทางส่วนบุคคลซึ่งมีความจำเป็นจะต้องนำไปใช้ในการปฏิบัติตนในเรื่องเกี่ยวกับวินัยและแบบธรรมเนียมของทหารตลอดเวลาที่รับราชการทหาร

        การฝึกท่าบุคคลเบื้องต้นจึงถือได้ว่าเป็นการฝึกเริ่มแรกที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการเข้ารับราชการทหาร เนื่องจากการฝึกนี้จะเป็นเครื่องช่วยปูพื้นฐานบุคคลพลเรือนให้เปลี่ยนลักษณะท่าทางเป็นทหารได้โดยสมบูรณ์ในโอกาสต่อไป